Het was een vrijdagmiddag. Deze week was verdacht rustig. Alsof er wat leek te gaan gebeuren maar niemand wist wanneer. Er hing wat in de lucht dat niet verklaard kon worden, iedereen voelde het.
Ik besloot een kop koffie te gaan drinken met Agent Storm en we liepen samen naar het koffiezetapparaat. Onderweg kwamen we langs het kantoor van Agent Havik. Zij was bezig met de wekelijkse administratie en we vroegen haar of ze zin had om met ons mee te gaan. “Bedankt, maar ik wil dit graag nog even afmaken”, zei ze. Ze was alle dossiers van de afgelopen maanden aan het invoeren in de computer. Ze moest nog één gedeelte: “de Onopgeloste Zaken”. Dit waren zaken waar te weinig bewijsmateriaal voor was om de daders te kunnen oppakken. De dossiers leken wel allemaal dezelfde dader te bevatten want de misdaden hadden allemaal in Zutphen plaatsgevonden. Maar door wie de misdaden gepleegd waren konden wij niet achterhalen. De dossiers bevatten zeldzame bewijsmaterialen en Agent Havik was druk bezig met deze te ordenen, zodat ze niet verloren zouden kunnen gaan.
Toen Agent Storm en ik besloten een tweede kop koffie te nemen hoorde we een schreeuw uit de kamer van Agent Havik komen. Van schrik liet Agent Storm haar mok vallen en ik draaide me zo abrupt om dat ik het laatste beetje koffie zo over mij heen kiepte. Agent Storm en ik haastten ons zo snel als we konden naar de kamer van Agent Havik. Toen we de kamer in kwamen zagen we wat er aan de hand was. Agent Havik zat met haar handen in het haar en haar gezicht was lijkbleek. We liepen verder naar binnen en zagen wat haar zo van streek had gemaakt. “Wat een nachtmerrie”, jammerde ze. “Wat nu?” “Hoe heeft dit kunnen gebeuren..” zei ze. De computer leek gehackt en op het scherm was een zwarte achtergrond te zien met vier simpele woorden in het geel die mij kippenvel bezorgden: We hebben jullie door. Agent Storm en ik keken elkaar verstijft aan en wisten wat dit betekende, dit was hem. Dit moest hem zijn!
Gelukkig zat Victoria Roza, ook in dezelfde kamer als Agent Havik en kon zij snel kijken wat hier aan de hand was. Met een paar handelingen en een aantal codes kon Victoria Roza het IP-adres van de computer van de hacker achterhalen. Gelukkig had Agent Havik, voordat ze aan het werk ging met deze dossiers, kopieën gemaakt. Agent Storm had ondertussen alle kopieën van de dossiers van de “Onopgeloste Zaken” bij elkaar gepakt, want het bleek dat de hacker de dader van deze zaken was en het bewijsmateriaal probeerde te vernietigen zodat we hem niet konden oppakken. Het IP-adres van de hacker kwam overeen met een adres in het centrum van Zutphen.
Samen met een team van agenten en Agent Storm reden we naar het centrum en ja hoor daar zat hij! Door het raam konden we iemand achter een computer zien zitten met een bekend beeld op zijn computerscherm, namelijk de dossierbestanden die op de computer van Agent Havik stonden. We konden hem omsingelen en de hack onschadelijk maken! Zo was Noi92 weer veilig, de onopgeloste zaken zijn opgelost en de dader zit nu mooi achter slot en grendel.