Wat kan het soms toch lekker zijn om even helemaal niets te hoeven doen. Ik heb de laatste paar dagen heerlijk kunnen relaxen na een paar drukke weken. Sinds september hebben wij een aantal nieuwe geheim agenten bij Noi92. En wie mocht deze nieuwelingen inwerken? Juist, ik dus!
Dat is niet erg, maar je hebt er soms een paar bij die ook echt helemaal niets van het vak weten. Net van de politieacademie af en dan denken dat je alles al weet. Nou mooi niet.
De eerste briefing is dan ook meteen een goed begin voor onze nieuwelingen. Agent de Wit vertelt wat er aan de hand is en wie er ingezet worden. Er ontstaat een geroezemoes onder de nieuwelingen. Zij hebben zo’n briefing nog niet eerder meegemaakt. Ik neem de nieuwelingen apart en vertel hoe we dit gaan aanpakken.
Even later lopen wij met z’n allen de stad in richting het pand aan de Lange Leegte. Agent de Wit heeft ontdekt dat er in het pand een bende zit. Deze bende gedraagt zich verdacht en wij vermoeden dat ze iets aan het voorbereiden zijn. Het doel van onze actie is om het pand binnen te dringen en de bende te arresteren.
Samen met Agent van Rooij sluip ik naar de achteringang van het pand. Ik zie dat de achterdeur op een kier staat. Deze kans kunnen we niet laten liggen en ik zwaai naar Agent van Rooij. De paniek is in zijn ogen te zien en ik gebaar naar hem dat hij rustig moet blijven. Mijn zendertje is aan en ik vraag zachtjes om versterking aan de achterzijde. Binnen zie ik een hele grote drukpers staan. Daaronder liggen allemaal briefjes van € 100. Het vermoeden van agent de Wit is correct. De bende is nep geld aan het drukken.
Inmiddels is de versterking ook naar binnen geslopen. Ik zie alleen bekende gezichten en geen nieuwelingen. Wat een angsthazen, die hebben nog heel wat te leren. Wij lopen langs de drukpers heen en zien de verdachten aan een tafel zitten. En dan gaat alles heel snel. We schreeuwen allemaal “Handen op de rug, blijf zitten. We hebben jullie op heterdaad betrapt!” In mijn ooghoek zie ik één van de bendeleden wegrennen naar de achterdeur. Jammer, denk ik dan. Maar die komt ook nog wel.
We slaan alle leden in de boeien en lopen weer richting de achterdeur. Daar zie ik tot mijn verbazing agent de Rooij staan en de verdachte die ontsnapt was. De Rooij heeft een grote glimlach op zijn gezicht. Zijn dag kan niet meer stuk en stiekem die van mij ook niet meer. Dat heeft hij toch mooi even geflikt.
Bij Noi92 aangekomen neem ik de nieuwelingen apart. We nemen met zijn allen even door wat wel en niet goed is gegaan. Het woord nieuwelingen ga ik zeker nog gebruiken. Agent de Rooij heeft zijn naam bij mij nu wel verdiend!
Reacties